B U I T E N D E K A D E R S (2024)

Vorige week hadden we even een momentje de tijd om weer eens naar de bioscoop te gaan met zijn tweeën. Mede mogelijk gemaakt door opa en oma. Met zakdoeken in de aanslag. "Neem die vooral mee, Karlijn" zei mijn schoonmoeder. Ze waren eerder die week naar een prachtige film geweest. "Jullie moeten deze film echt gaan zien. Hij zal jullie aanspreken."

En óf hij prachtig was...Hors Normes vertelt een waar gebeurd verhaal over onvoorwaardelijkheid. Over buiten kaders durven handelen, ook als het betekent dat je jezelf daarvoor aan de kant moet zetten. Omdat je niet anders kan, zelfs niet anders wilt. Omdat je een gave hebt om voorbij gedrag te kijken. Het kwetsbare ziet in iemands pijn, iemands onvermogen om te functioneren in een maatschappij die bestaat uit regels, wetten en kaders.

Het is zó belangrijk dat er mensen zijn die er staan, als echt niemand anders meer weet wat te doen.

En hoe ontzettend belangrijk het is dat er dit soort mensen zijn, die op durven te staan voor de meest kwetsbare mensen in onze samenleving. Die tegen de stroom in durven te zwemmen. Die er staan, als echt niemand anders meer weet wat te doen. Die zeggen: "Kom maar bij mij. We gaan een oplossing zoeken".

Wij hebben het geluk dat wij ook van dit soort mensen in ons leven hebben mogen ontmoeten. De mensen van @stichtingliz. Die iedere dag weer, 51 weken per jaar, klaar staan voor kinderen voor wie de gewone dingen, helemaal niet zo vanzelfsprekend zijn. Voor kinderen die niet zomaar naar school kunnen, die niet zomaar kunnen praten, lopen of spelen of afspraakjes kunnen maken. Maar er ook staan voor de ouders van deze kinderen. Met een luisterend oor. Zonder oordeel, en met alle begrip. Met een warme arm. Met een oplossing die je zelf niet had bedacht omdat je zo overlast bent, dat je het soms allemaal even niet meer ziet.

Daarom wil ik in deze blog erkenning vragen voor deze bijzondere groep mensen. Voor Esther de Bruijn in het bijzonder. Die als initiatiefneemster en oprichtster van Stichting Liz in 5 jaar tijd bergen heeft verzet. De lady-boss die onderdeel uit maakt van "Samen naar School", een prachtige beweging, die steeds meer terrein wint in Nederland. Die ook vanuit Den Haag wordt gezien als kwartiermaker, als pionier. Waarmee ik als ouder van samen op de barricades sta. Om verschil te kunnen maken. Niet alleen voor mijn eigen kind, maar ook voor andere kinderen met een randje. En hun ouders. Omdat ik weet hoe het soms voelt.

Dus deze is voor jullie lieve mensen van Stichting Liz, want ik zou niet weten waar we zonder jullie zouden zijn. Ik ben nog steeds iedere dag dankbaar dat we op elkaars pad zijn gekomen. Hoe jullie met ons meelopen inde ontwikkeling van onze dochter Lies, ons als gezin steunen als we het echt even niet meer weten hoe we het moeten redden in alles wat er op ons af komt, de zorgen even te zwaar zijn. Dan staan jullie er. Altijd. En dat is goud waard!Een hele oprechte dank je wel.

Liefs, Karlijn